O wyprawie
- Sundarbans, czyli obszar delty i rozlewisk nad Zatoką Bengalską, bogaty w faunę i florę
- Park Narodowy Neora Valley: duża róznorodność gatunków ptaków
- Widoki na osnieżone ośmiotysięczniki w łańcuchu górskim Himalajów
- Obserwacje ptaków w Parku Narodowym Gorumara
- Wysokogórskie gatunki w okolicy Paro i Przełęczy Chele La
- Obserwacje czapli białobrzuchej w okolicy Punakha
- Stada żurawi czarnoszyich w dolinie Phobjikha
- Obserwacje marabutów indyjskich w okolicy Guwahati
Wycieczka przyrodnicza do Indii
Istnieje królestwo, usytuowane pośród najwyższych gór na świecie, które (poza kilkoma miejscami), jest całkowicie niedostępne drogą lądową. Legendy mówią, że dawno temu pewien Mistrz, który urodził się w kwiecie lotosu rosnącym pośrodku jeziora, wkroczył na te tereny na grzbiecie latającego tygrysa, aby uratować religię buddyjską od złych duchów. Smok jest obrońcą mieszkańców tego kraju, w którym dominują kolorowe flagi modlitewne. Pomagają one ludziom w ciągłej komunikacji z Niebem. To kraj, w którym świecka moc harmonizuje się z wierzeniami religijnymi, a szczęście mieszkańców kraju poprzedza wszystkie inne dostojne sprawy. Nigdzie w Himalajach dziedzictwo przyrodnicze nie jest bardziej bogate i zróżnicowane niż w Bhutanie. W zapisach historycznych Królestwo nazywane jest „Doliną Ziół Leczniczych”, a nazwa ta obowiązuje do dziś. Bogata flora i fauna kraju jest wynikiem jego unikalnego położenia geograficznego we wschodnich Himalajach, gdzie płaskowyż tybetański spotyka się z Azją Południową, rocznych opadów deszczu, które są znacznie wyższe niż w środkowych i zachodnich Himalajach oraz jego znacznej zmienności wysokościowej, od 200 m. n.p.m. na południu do ponad 7000 m. n.p.m. na północy, co powoduje duże zmiany klimatyczne na małym dystansie. Z powodu głębokiej, tradycyjnej czci Bhutańczyków wobec przyrody, Królestwo jest jednym z wiodących krajów w dziedzinie ochrony środowiska. Ponad 70% powierzchni Bhutanu jest nadal pokryte lasem. Wiele części kraju zostało uznanych za rezerwaty dzikiej przyrody i stanowią naturalne siedliska rzadkich gatunków flory i fauny.
Sundarbans: ogromny ekosystem lasów namorzynowych
Region Sundarbans, usytuowany przy ujściu dwóch największych rzek w Indiach (Gangesu i Brahmaputry) i zasilany przez setki innych rzek, to największy ekosystem namorzynowy deltowy na świecie. Z prawie 10 200 km kw. Rezerwat Biosfery Sundarbans to niezwykle bogata różnorodność biologiczna na powierzhcni ponad 10 tys km kw z czego większość to niedostępne tereny leśne. Ogromne gęste lasy namorzynowe, w których dominują drzewa Sundari (Heritiera fomes), Garjan (Rhiziphora spp), Keora (Sonneratia apetala), Goran (Ceriops decandra), Gewa (Excoecaria agallocha) o tlenowych korzeniach wyrastających ponad lustrem wody, gęsta sieć niezliczonych rzek, potoków i kanałów sprawiła, że ten rejon przyciąga wielu turystów, dla których obserwacje przyrody są ważnym elementem wyprawy. Obszary chronione w Sundarbans składają się z 54 wysp różnej wielkości, poprzecinanych licznymi potokami i drogami wodnymi. Większość tych wysp jest niedostępna pieszo, a małe łodzie są jedyną opcją, aby się tam dostać. Brak działalności człowieka na tych nietkniętych wyspach, pomogło zachować nieskazitelne ekosystemy namorzynowe. Spośród 50 gatunków roślin namorzynowych znanych świecie, tylko w Sundarbans znajduje się 26 z nich. W Sundarbans chroni się także wiele gatunków fauny. Gęste knamorzyny porastające tereny delty to idealna kryjówka dla tygrysa bengalskiego. W Sudarbans żyje 45 gatunków innych ssaków, 120 gatunków ryb, 35 gatunków gadów, 8 gatunków płazów. Ogromne niezamieszkałe tereny leśne to doskonałe warunki dla gniazdujących tutaj prawie 250 gatunków ptaków, co sprawiła, że Sundarbans to jedno z najbardziej popularnych miejsc dla ornitologów. Rezerwat Biosfery Sundarbans został wpisany na listę dziedzictwa UNESCO i jest on jednym z 5 takich obszarów w Indiach.